Trudno mi nie odnieść wrażenia, że gatunek ludzki został zaatakowany jakąś niewykrywalną chorobą psychiczną prowadzącą do samozagłady. To wszystko co się dzieje na naszych oczach nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek rozumem, wszystko w każdej dziedzinie naszego życia wymknęło sie spod kontroli. Zupełnie zostały odrzucone wartości natury moralnej, społecznej, kulturowej, tradycja została "ucywilizowana" i tak kończy się ludzki żywot. Nic gorszego naszej planecie nie mogło się przytrafic jak człowiek - szkodnik i niszczyciel wszystkiego co go otacza i z czym ma do czynienia. Świat zwariował i zapedził się w miejsce, z którego już tylko ku całkowitemu upadkowi. Chciwość ludzka nie ma granic ani miernika, człowiek w imię badań, rozwoju, postępu dopuścił się tak ogromnych zniszczeń, że już nie ma szans na odrodzenie tego co zostało zniszczone. Matka natura umiera a chciwy tępy czlowiek idzie dalej bez opamiętania. Mamy przeludnienie planety, prawie wyczerpane naturalne zasoby żywności, zatrute środowisko i trującą żywność. Systemy zarządzania doprowadzily do potężnych dysproporcji majatkowych - maleńka grupa trzyma bogactwa a cała populacja ludzka cierpi coraz większą biedę i niedostatek co w konsekwencji do prowadzi do wymarcia wielu przedstawicieli gatunku, albo do swiatowego przebudzenia i masowych likwidacji ludzi. Obecny swiat skupia sie na kilku elementach - ekonomia, gospodarka, budżet - tak funkcjonuje świat. Zupełnie nie ma miejsca na człowieka, na jego życie ( za wyjątkiem garstki wybrańców). Z przerażeniem patrzę na chyba najbardziej zgniłe skupisko człowieka - Europę, tu umarło już wszystko to co można nazwać człowieczeństwem. Chciwość, zawiść, zaborczość i dyktatura ognisk rządzących powaliły setki milionów ludzi w europie, pozbawia nadal jakichkolwiek perspektyw na godne życie, na usmiech i radość każdego dnia. Ludzie chamieją, zamykają się w sobie i konają bez nadziei na lepsze jutro. Urodziliśmy się wolni tak jak ptaki, czy motyle a żyjemy i umieramy jak świnie przeznaczone na ubój. Przerażony jestem tym czego człowiek dokonał. Ile to jeszcze wszystko potrwa, kiedy umrze ta chora, wypaczona świadomość, czy poniesiemy się po wielkim upadku, który jest już blisko? Może czrnowidzenie nie jest budujące - to jednak się dzieje naprawdę - zdychamy.
